Een 3 dimensionale opgaande spiraal met brillenglas in lood.

Dit beeld is ontstaan als autonoom kunstwerk, met als uitgangspunt een spiraal. Deze is uitgerekt tot een opgaande spiraal, waarvan de uitlopers zijn verankerd in de bodem en de punten elkaar bovenin net niet raken, maar de vrijheid hebben om licht te bewegen. De spiraal is een vaker terugkerend element in het werk van Christel Burghoorn. Een uit de natuur, de geometrie en de mystiek afkomstige vorm, waar van oudsher allerlei betekenissen aan verbonden worden.

Het frame van het beeld is van staal, wat voor een deel is opgevuld met in lood gevatte lenzen, die gecombineerd met belichting van bovenaf bijna magische vormen doen verschijnen op de vloer en voet van het beeld.  

De voet waarin de frames zijn verankerd is van hout en staal, waarbij het hout de grond net niet raakt en onder de rand komt een (led)lichtschijnsel vandaan.

De grote hoeveelheid lenzen verwerkt in het beeld heeft Christel gekregen na het benaderen van een brillenglazenfabrikant. Het zijn brillenglazen die zij voor Christel bewaard hadden, die net een verkeerde focus hadden voor de optische markt.